Javel, naa var detpaa tide med ein ny blogg.
Paasken er over, og familien er reist heim igjen.
Det var fantastisk aa faa besoek heimante, og det var ikkje feil med litt norsk melkesjokolade ;)

Foerste delen av oppholdet familien var her reiste me til ein liten plass ved navn Axim. Det er ei idyllisk perle langs kysten. Her snakker me palmekledd strand nesten heilt for oss sjolv. Ligge under straaparasoller, drikke kokosmelk fraa ei kokosnott, henta fraa treet rett attmed 2 minutt tidlegare. Den eine dagen tok me ein dagstur inn til Axim by, fekk omvisning i eit gammelt slavefort der, og gjekk ut aa aat paa byens einaste resturant. Denne resturanten laag rett ved kloakken, Og foer me gjekk "inn" vart det spoekt med om "det var her me skulle eta".
Dermed hadde det seg slik at palmesoendag vart tilbragt under ei palme paa gullkysten i Afrika. Hehe

Skjaertorsdag reiste me (etter eit par timers venting paa ein forsinket buss) opp til Kumasi by (halvannen time fraa barneheimen). Langfredag gjekk me blant anna paa markedet der me fekk sjaa alt fra grisefoetter, kjempesnigler og toy bli solgt. Der kjoepte me og ei levande hone tilpresang til barneheimen. Etterpaa reiste me inn til Banko der barneheimen er. Daa me kom var ungane heilt i hundre og kom stormane ut for aa moete oss. Dei drog med familien rundt paa plassen for aa vise dei alt fraa papayatrea, sukkerroyra og toalettene.
Laurdagen var det omvisning i heile landsbyen. Til middag fekk me ris og kylling, dvs. hoena me hadde kjopt med fraa Kumasi.

Om kvelden var det sang og dans, og mens me satt der samla plutseleg alle ungane seg i ein ring. Eg spurte Jonas kva det var som skulle skje, han sa han trudde dei skulle ha ei boennestund. Noko som var logisk nok sidan det var paaske og husfaren er leder i ei kyrkje i landsbyen. Det vart teikna opp ein stor sirkel paa gulvet, og husfaren kom ut med sokker paa hendene til stor jubel fraa alle ungane. Ein av dei mest hyper ungane fekk og kvite sokker paa hendene, det var ikkje bonnestund men boksekampsom stod paa programmet. Det var kjempefestlig! Alle ungane stod rundt ringen aa hoppte, heia og skreik. I midten var husfaren og Kakkera (som guten heiter) og "sloss". Kakkera vant sjoelvsagt, og vart loefta opp av dei eldre ungane og baert rundt i rommet medan han hausta stor applaus. Litt av ei boennestund!

Soendag gjekk turen tilbake til Accra (hovudstaden) igjen. Det er den garantert raskaste turen me har hatt, og kjem til aa faa, paa den strekningen! Me leigte ein bil som kjoerte oss fra landsbyen til Accra, og han noelte ikkje med aa kjoere opp mot 140km/t paa plasser der ein saag 50km/t - skilta fyke forbi.

Det var paaskeferien vaar. Det gjekk utruleg fort, og no er det plutseleg under 2 mnd til Jonas og eg og kjem heim til Noreg igjen!

Tusen takk for ein fantastisk paaske! Me har fortsatt litt melkesjokolade og marsipan igjen (tru det eller ei) som skal etast paa syndag daa me feirer den store komf - dagen!

-Ragnhild-